امروز برای همگان روشن شد؛
چرا در دمشق جنگیدیم، اما تهران آرام ماند؟
این جملهها را بارها شنیدیم: نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران! به ما چه ربطی داره سوریه؟ چرا پول و نیروی ما باید خرج لبنان و فلسطین بشه؟ سؤال بهجایی بود به خصوص وقتی مردم با مشکلات اقتصادی درگیر بودند و رسانههای خارجی هم با قدرت این ذهنیت را تقویت میکردند که ایران بیدلیل وارد ماجراجوییهای منطقهای شده است.
اما اتفاقات اخیر، بهویژه حملات مستقیم اسرائیل به خاک ایران، پاسخ روشن و قانعکنندهای برای آن پرسش قدیمی بهدست داده است.
ایران سالهاست که امنیت خود را با یک راهبرد مشخص تأمین میکند: انتقال مرزهای درگیری به فراتر از مرزهای جغرافیایی!
حضور ایران در سوریه، حمایت از حزبالله در لبنان، همکاری با گروههای مقاومت در عراق و یمن و جبهه مقاومت همه بخشی از یک دکترین دفاعی هوشمند بوده؛ دکترین «بازدارندگی در عمق» که میگوید: اگر دشمن نزدیک شود، ما باید خیلی قبلتر از مرزهایمان او را متوقف کنیم. حالا که تهدید به درون خانهمان رسیده، نقش آن سنگرهای دوردست بیشتر از همیشه روشن شده است.
در این روزهایی که رژیم منحوس اسرائیل به زیرساختهای حساس ایران حمله میکند، تازه میفهمیم که چرا فرماندهان ارشد نظامی ایران سالها خارج از وطن و خانواده به مقابله با این رژیم سفاک میپرداختند و چه افسوس بزرگی که این عزیزان در داخل مورد آماج بدترین توهینها و تهمتهای عدهای قرار میگرفتند و خم به ابرو نمیآوردند...
اما این روزها یک حقیقت تلخ هم بیش از پیش عیان شده: رسانههای معاند و عوامل داخلیشان، نهتنها آدرس غلط دادند بلکه اکنون در زمین دشمن بازی میکنند. همانهایی که سالها سیاستهای دفاعی ایران را «دخالت بیجا» جلوه دادند، امروز در برابر حملهی آشکار دشمن به مردم این سرزمین، نه تنها سکوت نکرده بلکه دست در دست دشمن علیه مردم کشورمان سلاح به دست گرفته و دست به کودک کشی میزنند.
امروز برای همه روشنتر از همیشه است که صدای رسانههای بیگانه، نه صدای مردم ایران، بلکه بازوی نرم رژیم صهیونیستی است و فریبخوردگان داخلی، دانسته یا نادانسته، در همدستی با جنایات اسرائیل شریکند. ملت ایران باید آگاه باشد؛ دفاع فقط با سلاح نیست، با بصیرت هم هست.
و این بصیرت امروز یعنی: نه گول ظاهر فریبندهی رسانههای دشمن را بخوریم، نه دروغپردازان داخلی را قهرمان جا بزنیم.
امنیت این سرزمین، نه با شعار که با خون دل بهدست آمده است.
و حالا یک واقعیت دیگر هم روشن شده:
اگر ایران امنیت نداشته باشد، منطقه هم رنگ امنیت نخواهد دید. امروز کشورهای عربی منطقه، حتی آنهایی که تا دیروز به ایران پشت کرده بودند، به خوبی فهمیدهاند که قدرت ایران، سپری برای کل منطقه است.
پاکستان امروز در حمایت از ایران به میدان آمده و آشکارا اسرائیل را تهدید به حمله با سلاح هستهای کرده است. این یعنی حتی قدرتهای منطقهای میدانند که اگر ایران فرو بپاشد یا تضعیف شود، گام بعدی اسرائیل و حامیانش، پایتختهای آنان خواهد بود! باید باور کنید ایران قلب تپندهی مقاومت است؛ اگر این قلب بایستد، پیکرهی منطقه فروخواهد ریخت.
دیدگاه شما