کنگرانی گنجینهای از تاریخ سینمای پیش از انقلاب و یک شاهد عینی از «فحشای هنری» در عصر پهلوی است. او پس از انقلاب و تا نیمه دهه ۱۳۶۰ را در ایران ماند تا بلکه بتواند کار حرفهای خود را ادامه دهد، اما تاوان همبازی شدن با گوگوش و مشارکت در پروژه فرمانآرا بیش از این بود که بتواند به سینمای ایران بازگردد و حتی چند فیلمی که بازی کرد، اکران نشد. |
یک نماینده اصولگرای مجلس جلس با بیان این که مردم در کشور در هر شرایطی به احزاب و حتی شکلگیری آنها بدبین هستند، گفت: متاسفانه احزاب به عنوان ابزار در آمده و به صورت یک استراتژی در نیامده است. |
یک تحلیلگر مسائل سیاسی معتقد است که "حاکمیت با انعطاف های فراوان که خود آگاه به هزینه ها و ریسک های آن است، توافق را قبول کرده تا مانع فروپاشی دولت و القاء بن بست اجتماعی شود." |
مرتضی امیری اسنفدقه با اشاره به نقدهای غیر منصفانه روزهای اخیر درباره نظر شفیعی کدکنی درباب شعر نیما و مقایسه وی با شاملو گفت: نه نیما فردوسی است، و نه سرشک، بامداد. اتفاق مسخره دانشگاه برکلی آدمفروشی بود، نه سخنرانی علمی. |
معاون اسبق وزارت امور خارجه با انتقاد از بیعملی دستگاههای قانونی کشور در زمینه جمعبندی مذاکرات هستهای تأکید کرد: مجلس شورای اسلامی باید با تصویب یک "فکتشیت" تفسیر مناسبی از برجام ارائه کرده و امکان سوءاستفاده از برجام را حتیالامکان کاهش دهد. |
اداره ی ورزش و جوانان شهرستان بی سرپرست نیست و رجبی به عنوان سرپرست این اداره انتخاب و منصوب شده است. |
عضو اتاق بازرگانی معتقد است: تحریمکنندگان همیشه این فرصت را به ایران دادهاند که خود را برای ضدتحریم تجهیز کند، اما ایران هیچگاه از آن استفاده نکرده است. وقتی اعلام شد قرار است این اتفاق تا شش ماه دیگر بیفتد، ایران آن ششماه را کاملاً راحت مینشست و شعار میداد که تحریم اثری ندارد! |
معاون اسبق سیاسی امنیتی استانداری همدان با بیان اینکه ما مدیون اهالی همین کوچه پس کوچهها هستیم، گفت: سربازان واقعی حضرت امام همان افراد بر خاسته از متن جامعه بودند. |
ما با تعریفی{تقلبی} از توسعه روبهرو هستیم که پیشفرض آن، انسان بهعنوان یک «حیوان اقتصادی» است. انسان پیشرفته کیست؟ کسی که بیشتر از همه میخورد، راحتی مادی بیشتری دارد و بیشتر از همه از رفاه و امکانات زندگی مادی برخوردار است... |
چهاردهم مرداد ماه، سالروز صدور فرمان مشروطه و روزی است که ایران مسیر حرکت خود را تغییر داد که بی شک این بالندگی و رشد را مدیون حماسه سازی های آذربایجان و غیورمردانی چون ستارخان و باقرخان است و وامدار زنان و مردانی است که مدت ها در برابر بیداد دیکتاتورهای داخلی و خارجی ایستادند و گفتند: خاک می خوریم اما خاک نمی دهیم! |