ارتجاع شرم‌الشیخ

 ترامپ در حال فروختن طرحی است که پیش از این در دهه ۹۰ میلادی در مادرید به اعراب فروخته شده بو
توقف آتش در طرح ۲۰بندی ترامپ هرچند مورد موافقت حماس قرار گرفت تا فشار بی‌امان و وحشیانۀ دشمن صهیونی موقتاً از روی مردم برداشته شود اما دقت در بیانیۀ رسمی که از سوی حماس در پاسخ به طرح ترامپ منتشر شده نشان می‌دهد این طرح در روی زمین و در ادامه با گره‌هایی مواجه خواهد شد که هنوز و تا این لحظه هیچ پاسخ روشنی از طرفین نسبت به آن داده نشده است. حماس مشخصاً در بیانیۀ خود از کنار موضوع خلع سلاح مقاومت گذشته و هیچ اشاره‌ای به آن نکرده است. موضوعی که از یکی از خواست‌های اصلی رژیم است.

نکتۀ دیگر آنکه حماس برخلاف طرح ترامپ برای ادارۀ فردای غزه قائل به یک اجماع ملی بین فلسطینی‌های کرانۀ باختری و غزه است تا از دل این اجماع ملی یک ساختار فلسطینی بیرون آید. حماس عنوان کرده این جنبش هم بخشی از این اجماع خواهد بود. در مقابل در طرح ترامپ عنوان شده تشکیلات فلسطینی ادارۀ غزه باید تحت نظر یک هیأت صلح بین‌المللی فعالیت کند که شخصیت‌هایی مانند تونی بلر و دونالد ترامپ در آن عضویت دارند و سیاست‌های آن را تعیین می‌کنند. این در حالی است که رژیم اعلام کرده نه‌تنها حماس بلکه هیچ ساختار فلسطینی را در همسایگی خود به رسمیت نخواهد شناخت.

حماس فعلا هوشیارانه در برابر این موضوعات سکوت پیشه کرده است. در آن سو، نظام رسانه‌ای غرب و آمریکا مشغول رپورتاژ سنگین برای ترامپ و موفقیت او برای ایجاد صلح پایدار است. در این میان اما تحلیلگران اعتقاد دارند کباده‌هایی نظیر صلح پایدار بزرگ‌تر از قوارۀ چیزی است که امریکایی‌ها مشغول پیگیری آن هستند. آنچه امروز کاخ سفید مدعی آن است، پیش از این سه دهه قبل در اواسط دهۀ ۹۰ میلادی و آن مرتبه هم توسط کاخ سفید تجربه شده بود. تاریخ از یاد نبرده است که آمریکایی‌ها در آن مقطع هم با طرح کنفرانس مادرید در پی به تعبیر خودشان صلح همیشگی و پایدار در منطقه بودند.

کنفرانسی که حتی امثال حافظ اسد هم در آن شرکت داشتند و هرچند با سایر کشورها به جایی نرسیده اما در مورد گروه‌های مبارز فلسطینی به طرح‌های سازش اسلو ۱ و ۲ ختم شد. جنین مورد ادعای آمریکایی‌‎ها اما در عمل مرده به دنیا آمده. انتفاضۀ ابتدای قرن از دل این سازش‌ها زاده شد. در ادامه هم عرفات در مقام یک مبارز فلسطینی که بعد از سال‌ها مبارزه از در سازش با صهیونیسم در آمده بود، رؤیای کشور فلسطین را بربادرفته دید و ترور شد. آنچه آمریکایی‌ها امروز در قالب مصادیقی مانند کنفرانس شرم‌الشیخ در حال پیگیری آنند همان طرح منسوخ مادرید است.

ایستگاه شرم‌الشیخِ ۲۰۲۵ چیزی بیش از ایستگاه مادرید دهه ۹۰ میلادی نیست. تنها تفاوت در این است که رژیمِ صهیونیِ امروز بی‌اعتبارتر و بی‌آبروتر و نسل‌کُش‌تر از آن روز ظاهر شده است. در این میان البته مقاومت فلسطین با کوله‌باری از تجربیات تاریخی گذشته و آگاه از بدعهدی دشمن صهیونی سعی دارد تاحدامکان از این فضا استفاده و آلام مردم غزه را کاهش دهد.

جمهوری اسلامی ایران در همۀ این سال‌ها نشان داده حامی هر تصمیمی است که گروه‌های مقاومت فلسطینی بگیرند و راه حل اساسی و نهایی مساله فلسطین را برگزاری یک رفراندوم بین فلسطینیان با هر دین و مذهبی برای انتخاب سرنوشت و حکومت خود میداند. همۀ اینها اما منافی اقدام مرتجعانۀ سران عرب و تعدادی از کشورهای اسلامی نیست که گرد لفاظی‌های ترامپ جمع شده و مرتجعانه برای یک نسخۀ ارتجاعی کف می‌زنند.