طلوع آفتاب ایستادگی در رزن

صبحِ سیزدهم آبان، رزن بیدار شد تا یکبار دیگر تاریخ را در کوچه‌ پس‌کوچه‌های خود زنده کند. از دلِ مسجد جامع، موجی خروشان به راه افتاد؛ موجی از نوجوانان و جوانانی که قدم‌هایشان بر زمین می‌نشست، اما آرمان‌هایشان تا اوجِ آسمان پرواز می‌کرد.

اینجا رزن است جایی که قلم، شعار شد و مدرسه، سنگر

دختران با نگاهی مصمم، پسرانِ باایمان با فریادی واحد، و معلمانی که در کنار دانش‌آموزانشان، حلقه‌ی اتحاد را تکمیل می‌کردند... اینجا دیگر تماشاگر نبودند،بازیگران اصلی صحنه‌ی نبرد حق علیه باطل بودند.

در میان این، دانش‌آموزان، سرودِ وحدت را خواندند. سرودی که تنها یک قطعه‌ی شعر نبود، بیانیه‌ی گویای یک نسل بود. صدایشان که در فضا پیچید، گویی زمزمه‌ی آرمان‌های شهدای دانش‌آموز بود که پس از سال‌ها، یکبار دیگر در قالب این نسلِ نو، جان گرفته‌اند.

سخنرانی که آتش در جان نشاند

امام جمعه رزن، با بیانی حماسی و آتشین، خطاب به دانش‌آموزان گفت: شما وارثانِ راستین این انقلابید؛ شما همان نسلی هستید که استکبار جهانی از رشد و آگاهیتان به لرزه درمی‌آید.

راهپیمایی در مقابل ساختمان آموزش و پرورش به پایان رسید.

سیزدهم آبان در رزن فقط یک راهپیمایی نبود، یک نمایشِ باشکوه از تداومِ راهِ شهیدان بود.
آری... آمریکا باید بترسد،چرا که نسلِ امروز، هم می‌داند، هم می‌فهمد و هم می‌سازد.